Κριτική βιβλίου: Πικρό Καλοκαίρι της Κλερ Φούλερ, από τις Εκδόσεις Ψυχογιός

 

Περίληψη από το οπισθόφυλλο : 

Από τη σοφίτα του Λίντονς, μιας εγκαταλειμμένης έπαυλης στην αγγλική ύπαιθρο, το βλέμμα της Φράνσις Τζέλικο πέφτει πρώτα πάνω στην Κάρα, σκοτεινή και όμορφη, και στη συνέχεια στον Πίτερ, σοβαρό και εντυπωσιακό. Το ζευγάρι περνάει το καλοκαίρι του 1969 στα δωμάτια κάτω από το δικό της, καθώς η Φράνσις μελετά την αρχιτεκτονική των γύρω κήπων. Αλλά η ρουτίνα της αλλάζει όταν ανακαλύπτει ένα ματάκι στο πάτωμα του μπάνιου της από το οποίο μπορεί να κατασκοπεύσει την ιδιωτική ζωή των γειτόνων της.

Προς μεγάλη έκπληξη της Φράνσις, η Κάρα και ο Πίτερ δείχνουν προθυμία να τη γνωρίσουν. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή της που κάποιος την αποκαλεί φίλη και πολύ σύντομα οι τρεις τους περνάνε μαζί την κάθε μέρα: τρώνε υπέροχα γεύματα, πίνουν αμέτρητα μπουκάλια κρασί και καπνίζουν μέχρι που η στάχτη μαζεύεται σωρός πάνω στα σκονισμένα έπιπλα.

Αλλά καθώς το καυτό καλοκαίρι φτάνει στο αποκορύφωμά του, γίνεται προφανές ότι η σχέση της Κάρα και του Πίτερ είναι περίπλοκη. Οι ιστορίες που λέει η Κάρα δε βγάζουν νόημα και, καθώς η Φράνσις μπλέκεται ολοένα και πιο βαθιά στη ζωή του σαγηνευτικού ζευγαριού, τα όρια ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα, στο σωστό και το λάθος, αρχίζουν να θολώνουν. Μέσα στην παρακμή όπου οι τρεις τους διολισθαίνουν, ένα μικρό έγκλημα θα οδηγήσει σε ένα μεγαλύτερο: ένα έγκλημα τόσο τρομερό, που θα στιγματίσει τη ζωή τους για πάντα.

Το ΠΙΚΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ είναι ένα γοητευτικό ψυχογράφημα, μια κλειδαρότρυπα στους κινδύνους του πόθου, που δείχνει μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος προκειμένου να δραπετεύσει από το παρελθόν του.

Προσωπική Άποψη :

Επέλεξα να διαβάσω 'Το Πικρό Καλοκαίρι' γιατί έψαχνα για ένα καλοκαιρινό ανάγνωσμα που θα διαβάζεται εύκολα. Παρόλα αυτά,έπεσα έξω. Αφού,το συγκεκριμένο βιβλίο σίγουρα δεν διαβάζεται 'εύκολα',παρόλα αυτά εγώ το απόλαυσα εξίσου.

Αρχικά,η ιστορία ξεκινάει με την Φράνσις,την αφηγήτρια,η οποία μαθαίνουμε ότι λόγω ηλικίας πρόκειται να πεθάνει. Για αυτό,ανακαλεί του συγκεκριμένου καλοκαιριού, όπου αφήνει να εννοηθεί ότι έγινε τότε κάτι συνταρακτικό. Φυσικά 'Το Πικρό Καλοκαίρι' είναι ένα βιβλίο που λατρεύει να παραπλανεί τον αναγνώστη. Η αφηγήτρια του βιβλίου είναι αρκετά αναξιόπιστη. Με αποτέλεσμα,οι αναγνώστες να αμφισβητήσουν συνεχώς τι από αυτά που λέει είναι αλήθεια,ενώ συνάμα να προσπαθούν να βρουν τι πραγματικά συνέβη εκείνο το καλοκαίρι.

Το βιβλίο λοιπόν,από τις πρώτες σελίδες επικεντρώνεται στις σκέψεις και την ψυχολογία των κεντρικών χαρακτήρων,οι οποίοι αποδεικνύονται αρκετά περίπλοκοι. Ιδιαίτερα η Κάρα,η οποία ήταν σίγουρα ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας του βιβλίου. Αντίθετα, από τον Πίτερ,ο οποίος με άφησε λίγο αδιάφορο.

Ακόμη,η γραφή είναι αρκετά γλαφυρή και το βιβλίο είναι αρκετά ατμοσφαιρικό. Δηλαδή,είναι γεμάτο περιγραφές,εικόνες και συναισθήματα,τα οποία αν και μερικές φορές κουράζουν,σε μεταφέρουν στην ιστορία και νιώθεις ότι είσαι επίσης μαζί με τους χαρακτήρες στην αγγλική ύπαιθρο.

Έπειτα,αν και το βιβλίο δεν είναι ένα συνηθισμένο page turner γεμάτο ανατροπές,το 'πικρό' τέλος του όχι μόνο αποζημιώνει τον αναγνώστη,αλλά αποδεικνύει πόσο έξυπνο είναι το βιβλίο .

Συνολικά, 'Το Πικρό Καλοκαίρι' είναι ένα (αργό) καλογραμμένο μυθιστόρημα μυστηρίου που αξίζει να διαβάσετε αυτό το καλοκαίρι.