Κριτική Βιβλίου:Χόμπιτ του Τολκιν

Κριτική Βιβλίου: Χομπιτ του Τολκιν

      Το βιβλίο κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Κέδρος.

Σύνοψη:ΤΟ ΕΠΙΚΟ ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΩΝ

O Μπίλμπο Μπάγκινς είναι ένα καλόβολο μεσήλικο χόμπιτ που απολαμβάνει χωρίς ενοχές τις μικρές χαρές της άνετης καθημερινής ζωής: καπνίζει την πίπα του καθισμένος μπροστά στη φωτιά και απολαμβάνει το ωραίο γεύμα του. Η ηρεμία του όμως διακόπτεται ξαφνικά, όταν μια μέρα στο κατώφλι του σπιτιού του εμφανίζονται ο μάγος Γκάνταλφ και μια παρέα νάνων, οι οποίοι κάνουν τα πάντα για να τον παρασύρουν σε μια περιπέτεια με ανυπολόγιστες συνέπειες για όλους. Το σχέδιό τους είναι να αρπάξουν το θησαυρό που φυλάει ο Δράκος Σμάουγκ (Νοσφιστής), με τον οποίο ο Θόριν Δρύασπις, μέλος της παρέας των νάνων και κληρονόμος του Βασιλείου των Νάνων, έχει ανοιχτούς λογαριασμούς από το παρελθόν. Ο Μπίλμπο Μπάγκινς δεν έχει καμιά όρεξη να εγκαταλείψει το ειδυλλιακό χωριό του Σάιρ. Όμως, όσον αφορά την καταγωγή του, ο Μπίλμπο είναι κατά το ήμισυ Τουκ, ένα γένος ονειροπόλο, που διψάει για ηρωικά κατορθώματα. Έτσι η προοπτική του ταξιδιού αφυπνίζει τον κρυμμένο εαυτό του και τον ωθεί να συμφωνήσει και να πάρει μέρος σε μια περιπέτεια που ξεπερνάει κάθε φαντασία. 

Το προοίμιο της μνημειώδους τριλογίας "Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών" είναι μια ανεπανάληπτη περιπέτεια φαντασίας και συνάμα ένα αξέχαστο ηρωικό παραμύθι που εδώ και πολλές δεκαετίες καθηλώνει και γοητεύει μικρούς και μεγάλους.

Το ΧΟΜΠΙΤ πρωτοκυκλοφόρησε στα ελληνικά το 1978, από τις Εκδόσεις Κέδρος. Σήμερα επανεκδίδεται με νέα επιμέλεια και νέο εξώφυλλο (μαλακό και σκληρό).

Προσωπική γνώμη:

Ο Τόλκιν μπορεί να έχει πλάσει ενα απο τους πιο καλογραμένους κόσμους φαντασίας,αλλά ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών δεν με ξετρέλανε.Καθώς το βρήκα φλύαρο.

Αντίθετα αγάπησα το Χόμπιτ για αρκετούς λόγους.

Για αρχή η γραφή του βιβλίου ήταν αρκετά γρήγορη και γλαφυρή,με αποτέλεσμα να μην κουράζει καθόλου τον αναγνώστη σε αντίθεση με τον "Άρχοντα των Δακτυλιδιών".Ακόμα και αν έχεις δει τις ταινίες,όπως και εγώ,μπορείς να απολαύσεις το βιβλίο γιατί είχαν πολλές διαφορές! Κάτι που βρήκα αρκετά ενδιαφέρον.

Έπειτα μου άρεσε πάρα πολύ η μετάφραση του βιβλίου,αφού είχε γίνει πολύ καλή δουλειά ακόμα και στα ονόματα.

Κάτι ακόμα πιο ωραίο ήταν η εξέλιξη των χαρακτήρων,ο κεντρικός χαρακτήρας ξεκινάει ως "τεμπέλης"και καταλήγει σε κάτι πολύ περισσότερο.Δυστυχώς κάτι τέτοιο λείπει απο τα σημερινά βιβλία και με χαροποιεί το γεγονός ότι ο Τόλκιν το κατάφερε πρίν πόσα χρόνια.

Τέλος σε αυτό το βιβλίο με κράτησαν οι χαρακτήρες του και έπειτα "ο κόσμος του".

Οι χαρακτήρες ήταν αρκετά φιλικοί και ήταν πολύ εύκολο να ταυτιστείς μαζί τους.Τους αγάπησα όλους!

Ο άλλος παράγοντας ήταν "ο κόσμος",δηλαδή οι ήρωες μας πρέπει να αντιμετωπίσουν γιγάντιες αράχνες,δράκους,λύκους,ακόμα και το γκόλουμ.Σε ένα κόσμο ανθρώπων και χόμπιτ,με την δική τους γλώσσα,γεωγραφία,μυθολογία.Αυτό ηταν καταπληκτικό και τόσο καλογραμμένο,να φανταστείτε ότι ο Τόλκιν δημιούργησε την δική του γλώσσα των ξωτικών!

               Βαθμολογία:5/5🌟

                 Το τρέιλερ της ταινίας