Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος του Άλντους Χάξλεϋ

 Κριτική Βιβλίου:Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος του Άλντους Χάξλεϋ,απο τις Εκδόσεις Κάκτος.

Περίληψη από το οπισθόφυλλο:

Όλα αυτά τα φαντάστηκα πριν από δεκαπέντε χρόνια. Τότε η Ουτοπία φαινόταν να βρίσκεται μακριά. Την είχα τοποθετήσει 600 χρόνια από τώρα στο μέλλον. Σήμερα όμως δεν φαίνεται τόσο μακρινή. Ο τρόμος μπορεί να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας μέσα σ' έναν αιώνα. Κι αυτό, αν γλιτώσουμε από το κομμάτιασμα μιας τεράστιας έκρηξης στο μεταξύ. Αν δεν συγκεντρωθούμε και δεν χρησιμοποιήσουμε την επιστήμη σαν βοήθημα για τη δημιουργία μιας νέας, αυτόνομης ράτσας, θα 'χουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε πολλές δικτατορίες, ολοκληρωτισμούς, που θα στηρίζονται στον τρόμο και τον φόβο της ατομικής βόμβας και των συνεπειών της, ή σ' έναν υπερολοκληρωτισμό, που γεννιέται από το κοινωνικό χάος, την τεχνολογία γενικά και την ατομική επανάσταση ειδικά, και εξελίσσεται σε μια κοινωνικής πρόνοιας τυραννία. Στην τυραννία της Ουτοπίας. "Όπως στρώσεις έτσι θα κοιμηθείς". Άλντους Χάξλεϋ, 1946.

Προσωπική Άποψη:

Το βιβλίο ‘’Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος’’,που κυκλοφορεί απο τις Εκδόσεις Κάκτος,είναι ένα κλασσικό δυστοπικό μυθιστόρημα και αδιαμφισβήτητα ένα απ’ τα κορυφαία του 20ου αιώνα.
Προοιωνίζει ένα δυσοίωνο μέλλον για την ανθρωπότητα, όπου η τεχνολογία και η αποδοτικότητα κυριαρχούν πάνω στον άνθρωπό. Είναι καλογραμμένο αλλά και πολύπλοκο με απαιτητικό λεξιλόγιο και μεγάλα κεφάλαια. Ο συγγραφέας προσεγγίζει την ιστορία απ’ την οπτική γωνία πολλών προσώπων, δίνοντας μας μια πιο σφαιρική εικόνα, η αλλαγή όμως της πλευράς της αφήγησης δεν επισημαίνεται, γεγονός που απαιτεί προσεκτική ανάγνωση.

Ο Χάξλευ παρουσιάζει μια εκδοχή της πραγματικότητας που είναι πολύ κοντά σε αυτό που ο σύγχρονος άνθρωπος θα αποκαλούσε επίγειο παράδεισο.  Όλοι είναι χαρούμενοι, ασφαλείς, απολαμβάνουν ζωές με ανέσεις, και το κυριότερο έχουν απαλλαγεί από προβλήματα όπως η πείνα, οι ασθένειες, τα γηρατειά και τα συναισθήματα.

Ή έτσι νομίζει τουλάχιστον, αφού  εντέλει ανταλλάσσουν την ελευθερία για την ασφάλεια και τις πρόσκαιρες απολαύσεις της ύλης και της σάρκας.

Ο καταναλωτισμός, το σινεμά, τα ναρκωτικά, και η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση καθιστούν αδύνατη την ουσιαστική επικοινωνία. Ο πόνος, οι φοβίες και γενικά οποιουδήποτε είδους συναίσθημα θεωρείται αδυναμία και μη αποδεκτό.

Ακόμα και οι ταξικές διαφορές όχι μόνο δεν εξαλείφθηκαν,  αλλά σε αυτές προστέθηκαν και οι γενετικές, που σκοπίμως χωρίζουν τον πληθυσμό σε τάξεις ανάλογα με τις ικανότητες και την ευφυία τους που είναι επίσης προκαθορισμένα. Η σταθερότητα είναι το παν, η αόρατη δύναμη που διαιωνίζει την τάξη των πραγμάτων. Κανένα περιθώριο αυθορμητισμού, γιατί ο παρορμητισμός δεν μπορεί να τιθασευτεί .
Το χειρότερο όλων είναι όμως ότι η συνεχής  προπαγάνδα έχει κάνει τα άτομα όχι μόνο να μην αμφισβητούν το σύστημα, αλλά να το αγαπούν.

Φυσικά ούτε λόγος για τέχνη, πολιτισμό ή θρησκεία.  Είναι θέματα παρωχημένα άλλωστε, αντίθετα στην ιδεολογία του ‘’θαυμαστού’’ αυτού κόσμου.

Ποιος θα όμως μπορεί αμφισβητήσει το σύστημα; όλοι αποτελούν μέρη του, λίγοι ξέρουν πως λειτουργεί, κάνεις δεν τολμά να διακινδυνεύσει την παραμονή στον πολυπόθητο παράδεισο…

Η σειρά μεταφέρθηκε πέρυσι στην μικρή οθόνη απο το συνδρομητικό κανάλι Peacock.