Κριτική βιβλίου: Αστραδενη της Ευγενίας Φακίνου από τις εκδόσεις Κέδρος

 

Περίληψη από το οπισθόφυλλο:

«Σκεφτόμουνα πάλι πως ύστερα από 100, 200 χρόνια, μπορεί και εγώ να ήμουνα κούκλα στο μουσείο... Θα μπορούσα να φοράω την ποδιά μου ή τη ζακέτα μου την κίτρινη με τα παπάκια, να 'χω τις κοτσίδες μου και να περνάει ο κόσμος να με βλέπει και να λέει: "Τι όμορφα που ήταν τότε τα κορίτσια!..." Εγώ θα τους ακούω -αλλά τα μάτια μου θα κοιτάνε μπροστά ακίνητα- και τα βράδια θα περπατάω και εγώ μαζί με τις άλλες κούκλες στις αυλές και στα χαγιάτια και θα βλέπουμε από ψηλά τον Γιαλό. Τι θα βλέπουμε άραγε τότε... ύστερα από 100, 200 χρόνια;...».

Κριτική βιβλίου:

Η 'Αστραδενή' είναι ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης με φόντο την Αθήνα του '70.

Η πρωταγωνίστρια είναι αναγκασμένη να φύγει από το νησί της,την Σύμη,και να ζήσει στην Αθήνα, αφήνοντας πίσω τα έθιμα της και το όνομα της.

Η γλώσσα του κειμένου είναι απλή , λιτή, κατανοητή,με μερικούς ιδιωματισμούς της Σύμης,που βρήκα αρκετά ενδιαφέρον.Κυριαρχεί η νοσταλγία και οι οπτικές εικόνες.

Παρόλα αυτά,ότι λάτρεψα περισσότερο σε αυτό το βιβλίο ήταν ήταν η ζωντάνια του ύφους του.

Πιο συγκεκριμένα,από την πρώτη σελίδα η συγγραφέας κατακλύζει τον αναγνώστη με τα αισθήματα της Αστραδενής, κάνοντας τον αναγνώστη να νιώθει σαν να είναι πράγματι εκεί και να του αφηγείται την ιστορία της. Πιθανόν σε αυτό να οφείλεται και η ρεαλιστικότητα των χαρακτήρων,οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα που αντικατοπτρίζουν την Ελλάδα του 70,αλλά δυστυχώς είναι ακόμα επίκαιρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εσωτερική μετανάστευση, η κακοποίηση και ο σχολικός εκφοβισμός.

Φυσικά δεν θα μπορούσα να παραλείψω το τέλος του βιβλίου,που έχει διχάσει τους περισσότερους

 αναγνώστες.Αυτό συμβαίνει γιατί οι τελευταίες σελίδες είναι αρκετά δυσάρεστες αλλά παράλληλα ρεαλιστικές και φροντίζουν να σε οδηγήσουν από την αθωότητα της παιδικής ηλικίας στη σκληρή και οδυνηρή πραγματικότητα. Προσωπικά με στεναχώρησε αρκετά η συγκεκριμένη τροπή των γεγονότων,όμως θεωρώ ότι η συγγραφέας το παρουσίασε σωστά και για αυτό δεν θα το άλλαζα !

 Συνολικά,η 'Αστραδενή' της Ευγενίας Φακίνου είναι ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης που προτείνω σε νεαρούς εφήβους,αλλά σίγουρα όχι σε παιδία.